ข่มเขาโคขืนให้กินหญ้า หมายถึง (สํา) ก. บังคับขืนใจผู้อื่นให้ทําตามที่ตนต้องการ เช่น จะจัดแจงแต่งตามอารมณ์เราเหมือนข่มเขาโคขืนให้กินหญ้า. (สังข์ทอง).
ก. ใช้มือกดท้องช่วยในการคลอดลูก.
ก. ทําพิธีข่มชื่อศัตรูก่อนยกทัพ.
(ปาก) ก. รังแก.
[-เหง] ก. ใช้กําลังรังแกแกล้งทําความเดือดร้อนให้ผู้อื่น.
ก. รังแกเบียดเบียน.
[ขะหฺมงโกฺรย] ดู มงโกรย (๑).
[ขะหฺมม] ก. เชยชม, คลึงเคล้า.